Evimizin ağır abisiydi kendileri......sadece canı istediginde gelir sevdirir sonra ısırır giderdi....
ne kadar seslenirsen seslen duvar kesilir duymamazlıga gelir sende kimsin küçük dagları ben yarattım edasıyla arkasına bile bakmazdı....
onu tek harekete geçiren kelime MAMA ydı...
MAMA dedigim anda aynı şekilde bana MA-MA diyerek koştururdu...
obiriksimdi benim...
halinden anlaşılacagı üzere bu resimde sadece 4 aylıktı....
şimdi başka ailesi var...
umarım çok mutludur...
Kayıtlar
